Kalemli Ordu

Millî Mücadele komutanlarından Mareşal Fevzi Çakmak bir konuşmasında: “Mondros Mütarekesinden sonraki dönemde bir uçaktan Anadolu’ya baksaydımz pırıl pırıl yanan çoban ateşleri görürdünüz.” demiştir. Fevzi Çakmak’ın çoban ateşleri benzetmesiyle kastettiği, Türk milletinin Anadolu’da yaktığı “bağımsızlık meşalesi”ydi.
Gerçekten de 20. yüzyılın ilk çeyreğinde üst üste yapılan savaşlarda hep yenilmiş, yorgun düşmüş ve yanıp tükenmiş olan milletimiz, tam da her şeyini kaybedip tarihten silinmek üzere olduğu bir esnada, özünden ve maneviyatından aldığı son güçle bir kez daha silkinerek son savaşını kazanmasını ve kendi külleri üzerinde yeniden dirilip Anadolu’daki varlık ve bekasını daimi kılmasını bilmiştir.
Yediden yetmişe tüm millet fertlerinin karanlık bir tünelden geçtiği bu mücadelede herkes gibi ülkemizin “Eğitim Ordusu” neferleri de bütün güçlüklere ve imkânsızlıklara rağmen üzerlerine düşen yükümlülükleri yerine getirmiş ve vatana olan borçlarını hakkıyla ödemişlerdir.
Öğretmeni, müderrisi (medrese ve üniversite hocası) ve öğrencisi ile eğitim sınıfının tüm mensuplan, derslerini ve okullarım bir kenara bırakıp, bu ölüm kalım savaşının her kademesinde yer almış ve her safhasında bütün güçleriyle mücadele etmişlerdir.
İşgallere karşı halkı bilinçlendirip teşkilatlandırmada, tertiplenen protesto mitinglerinde, millî, mahallî kongrelerde, Millî Mücadele’nin tüm örgütlenme ve kumluş sürecinde, hatta silahlanıp gönüllü olarak milis kuvvetlere ya da düzenli orduya katılarak cephede düşmanla fiilen çarpışmaya varana kadar hemen her alanda hayatî roller üstlenmişlerdir...